Projecten

Eerder berekende Profundo de totale kosten van de schade die gelinkt is aan de verwoestende geldstromen van Rabobank naar Brazilië. In een vervolgonderzoek berekende Profundo welke schadeclaim direct aan Rabobank toekomt. Dat toont aan dat Rabobank verantwoordelijk is voor minstens 9,5 miljard euro van de totale schade, in het ongunstigste scenario loopt die verantwoordelijkheid zelfs op tot 61 miljard euro. Bij het berekenen van het aandeel van Rabobank keek Profundo naar meerdere factoren, zoals de gemaakte winst en de kennis van de betrokken ketenspelers.

Emissies uit ontbossing voor grondstoffen die in de Verenigde Staten worden geïmporteerd brengen aanzienlijke financiële risico's met zich mee voor investeerders en zorgen voor importerende bedrijven. Scope 3-emissies als gevolg van ontbossing voor de productie van in de VS geïmporteerde grondstoffen bedroegen in 2019 in totaal 21,24 mt CO2. De totale risicowaarde voor geïmporteerde ontbossing-emissies van bosproducten varieert van 7,28 miljard dollar tot 114,98 miljard dollar. Het handhaven van een ‘business-as-usual’ benadering van geïmporteerde ontbossings-risicogrondstoffen (FRC’s) zorgt ervoor dat beleggers in het ongewisse blijven over toekomstige financiële risico’s, waardoor hun bredere portefeuilles mogelijk worden blootgesteld aan zwaardere gevolgen van de klimaatverandering.

De werkomstandigheden van de werknemers in de Cambodjaanse kledingsector zijn aan het verslechteren. Een onderzoek van de Fair Work Monitor van CNV International, in samenwerking met Cambodjaanse vakbonden, en geschreven door Profundo, toont een verdere achteruitgang in de omstandigheden van de werknemers in de Cambodjaanse kledingsector sinds het onderzoek van 2022. Het gemiddelde loon van Cambodjaanse kledingarbeiders bedraagt $260, terwijl de gemiddelde kosten $500 bedragen. Ongeveer 40% van de ondervraagde werknemers heeft een tweede baan aangenomen vanwege de lage lonen en het veelvuldig onbetaald overwerken. 77% van de werknemers leent geld voor de dagelijkse uitgaven, wat een gebrek aan leefbare lonen impliceert. Dit laat zien dat actie van merken en overheden nodig is. Het overbruggen van de verschillen in de kosten van levensonderhoud en het aanpakken van de loonkloof tussen mannen en vrouwen zijn van cruciaal belang. Samenwerking met belanghebbenden, waaronder werkgevers, overheid, vakbonden en kopers, is essentieel voor het herstel van de sector en om leefbare lonen voor de werknemers in de Cambodjaanse sector te garanderen.

Profundo analyseerde financiële instellingen met hoofdkantoor en registratie in Ierland die landbouwbedrijven en fossiele-brandstofindustrieën financieren. Uit het onderzoek blijkt dat Ierland een belangrijke route is voor mondiale institutionele investeringen in fossiele brandstoffen en industriële landbouw, met 5,7 miljard euro aan klimaatschadelijke investeringen in het Mondiale Zuiden. Uit het rapport blijkt ook dat Ierse financiële instellingen vanaf januari dit jaar €12,1 miljoen aan investeringen in fossiele brandstoffen in handen hadden. Hiervan bezat het Ireland Strategic Investment Fund (ISIF) € 10,4 miljoen, grotendeels in obligaties uitgegeven door het Chinese elektriciteitsbedrijf State Grid Corporation uit China. Het is zo ontworpen dat Ierland fungeert als kanaal voor mondiale institutionele beleggers om te profiteren van hun investeringen in fossiele brandstoffen in het Mondiale Zuiden. Ierland moet dit aanpakken en zorgen voor beleidscoherentie.

In opdracht van WWF Duitsland en IUCN NL heeft Profundo een benchmark ontwikkeld waarin de European Feed Manufacturers' Federation Soy Sourcing Guidelines (FEFAC SSG) en 20 Voluntary Standard Systems (VSS) worden vergeleken met 49 basisbepalingen en 11 aanvullende eisen die betrekking hebben op de belangrijkste duurzaamheidsthema's in de soja-industrie. Beoordelingscriteria zijn gericht op ontbossing en conversie van ecosystemen, landschappen en biodiversiteit, maatschappelijke kwesties en mensenrechten, traceerbaarheid, en bestuur en zekerheid. Ze zijn gebaseerd op de EU-ontbossingsverordening (EUDR), de kernprincipes van het Accountability Framework Initiative (AFi), de komende EU Corporate Sustainability Due Diligence-richtlijn (CSDDD), de FEFAC SSG en de natuurbehoudsagenda van het WWF. Vrijwel alle standaarden zijn robuuster geworden sinds 2019, toen de vorige benchmark werd gepubliceerd. Twintig daarvan gaan al verder dan de legaliteit wat betreft hun eisen tegen ontbossing, en zeventien bestrijken ook andere ecosystemen dan bossen. Ondanks de algemene verbetering van alle normen presteren onafhankelijke multi-stakeholderinitiatieven beter dan bedrijfsplannen op een reeks milieu- en sociale criteria en zijn ze beter voorbereid op de EUDR. Uit het rapport blijkt ook dat bedrijven vrijwillige normen volgen. Ze kunnen worden gebruikt om te voldoen aan wettelijke voorschriften, maar bieden in feite zoveel meer: alomvattende ecologische en sociale eisen die bedrijven kunnen helpen hun verantwoordelijkheid te nemen voor het begrijpen van hun toeleveringsketens en het duurzamer maken ervan ten behoeve van onze samenlevingen en de omgeving. Op basis van de gesprekken met de normhouders zien we nu al dat degenen die de ambitie hebben om EUDR-compliant te worden, actief hun eisen en implementatierichtlijnen aanpassen. Om dit proces en de uitkomsten ervan beter weer te geven, zal deze benchmark in de eerste helft van 2024 worden bijgewerkt met betrekking tot de EUDR-gereedheid.

Uit een evaluatie van de klimaattoezeggingen van investeerders en bedrijven bleek dat 11 van de 12 investeerders en 25 van de 28 bedrijven geen plastic opnemen in hun klimaattoezeggingen. Ook is er geen transparantie over hoe deze bedrijven en investeerders van plan zijn de klimaateffecten van hun productie ketens te verminderen. Bovendien wordt in klimaatrichtlijnen vaak geen rekening gehouden met de uitstoot van broeikasgassen door plastic en wordt in sommige gevallen een aanhoudende groei van kunststoffen gestimuleerd. Plastic heeft een impact op vervuiling, klimaatverandering en gezondheidsproblemen. Daarom is het belangrijk dat deze bedrijven en investeerders hun klimaatverplichtingen nakomen en plannen voor het verminderen van plastic in hun beleid opnemen. Om hen te helpen, bevat dit rapport 10 principes voor het opnemen van plastic in hun beleid.

In dit onderzoek werd het beleid op het gebied van maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) van tien in Nederland gevestigde groentezaadbedrijven beoordeeld aan de hand van fundamentele, internationaal geaccepteerde richtlijnen op het gebied van mensenrechten en arbeidsrechten. De resultaten laten zien dat de inspanningen van bedrijven tekortschieten in hun beleid om schendingen van de arbeidsrechten in de toeleveringsketen te voorkomen en te beperken, zoals leefbare lonen, kinderarbeid en vrouwenrechten. Een aantal van de beoordeelde zaadbedrijven heeft geen MVO-beleid. Bedrijven die wel een MVO-beleid hebben, beschrijven dan weer niet hoe deze verplichtingen in de praktijk worden gebracht.

Rabobank financierde op grote schaal sectoren die bijdragen aan ontbossing en natuurverwoesting in Brazilië. In de periode 2000-2022 verstrekte Rabobank voor bijna $10 mrd aan leningen en andere financiële diensten aan bedrijven in de rundvlees-, soja- en pulp- en papiersector in Brazilië. Dat leverde minimaal €700 mln aan winst op. Daar staat een enorme klimaat- , natuur- en gezondheidsschade tegenover van minstens €66 mrd.